Naiwne owce, butne koguty, uparte koziołki i wiele innych zwierząt noszących bardzo ludzkie cechy… Lubiane i cenione na całym świecie bajki Ezopa to nie tylko uniwersalne i pouczające opowiastki dla najmłodszych. To także doskonała lektura dla starszych czytelników.
Wierszowana, wpadająca w ucho adaptacja bajek Ezopa pomoże małym ludziom zrozumieć otaczający ich świat, a dużym sprawi wiele...
Nostalgiczna podróż w czasie. Autor powraca pamięcią w rodzinne strony, by opisać nieistniejący świat kresowych dworów: litewskie Nowotrzeby i białoruskie Kałużyce. Z dużą pieczołowitością odtwarza wygląd budynków, sprzętów, a także zwyczaje i potrawy. Wspomina dziecięce zabawy i ludzi, których wtedy spotkał. Całość napisana jest piękną polszczyzną. Tekst jest bogatym źródłem wiedzy o dawnych trad...
Początkująca dziennikarka Grace McKinnon marzy o zawodowym sukcesie, ale świat mediów bywa bezlitosny. Czasami trzeba odpocząć, nabrać dystansu. Grace postanawia zrobić sobie urlop i odwiedzić rodzinny dom. Marzy o spokoju, ale trafia w wielki rozgardiasz. Oto w miasteczku rozpoczyna się Świąteczny Festiwal, a głównym organizatorem jest mężczyzna, który przed laty złamał jej serce…
Leśmian uważał poezję za swego rodzaju mowę pierwotną, poeta bowiem odczuwa, poznaje i wyraża świat tak, jak czynił to kiedyś człowiek pierwotny. Fascynowała go myśl o epoce pierwotnej, takiej, w której język dopiero powstawał, gdzie jego reguły nie zostały jeszcze ustalone, a każda reakcja na rzeczywistość była pierwsza i jedyna. Poeta pragnął do niej powrócić za pośrednictwem poezji.
Leśmian uważał poezję za swego rodzaju mowę pierwotną, poeta bowiem odczuwa, poznaje i wyraża świat tak, jak czynił to kiedyś człowiek pierwotny. Fascynowała go myśl o epoce pierwotnej, takiej, w której język dopiero powstawał, gdzie jego reguły nie zostały jeszcze ustalone, a każda reakcja na rzeczywistość była pierwsza i jedyna. Poeta pragnął do niej powrócić za pośrednictwem poezji.
Leśmian uważał poezję za swego rodzaju mowę pierwotną, poeta bowiem odczuwa, poznaje i wyraża świat tak, jak czynił to kiedyś człowiek pierwotny. Fascynowała go myśl o epoce pierwotnej, takiej, w której język dopiero powstawał, gdzie jego reguły nie zostały jeszcze ustalone, a każda reakcja na rzeczywistość była pierwsza i jedyna. Poeta pragnął do niej powrócić za pośrednictwem poezji.
Leśmian uważał poezję za swego rodzaju mowę pierwotną, poeta bowiem odczuwa, poznaje i wyraża świat tak, jak czynił to kiedyś człowiek pierwotny. Fascynowała go myśl o epoce pierwotnej, takiej, w której język dopiero powstawał, gdzie jego reguły nie zostały jeszcze ustalone, a każda reakcja na rzeczywistość była pierwsza i jedyna. Poeta pragnął do niej powrócić za pośrednictwem poezji.
Leśmian uważał poezję za swego rodzaju mowę pierwotną, poeta bowiem odczuwa, poznaje i wyraża świat tak, jak czynił to kiedyś człowiek pierwotny. Fascynowała go myśl o epoce pierwotnej, takiej, w której język dopiero powstawał, gdzie jego reguły nie zostały jeszcze ustalone, a każda reakcja na rzeczywistość była pierwsza i jedyna. Poeta pragnął do niej powrócić za pośrednictwem poezji.
Historia wyłaniającej się z gruzów Polski, wielkich uczuć, troski i zrozumienia, które miały zbudować świat na nowo.
Kończy się II Wojna Światowa, a w Polsce zaczyna się czas powojennej odbudowy i podnoszenia kraju z gruzów. Porucznik Szczepan Andryszek, służący podczas wojny w Wojsku Polskim pod rozkazami Sowietów, zostaje funkcjonariuszem podległym Urzędowi Bezpieczeństwa. Przez przełożonych zostaje...
Historia wyłaniającej się z gruzów Polski, wielkich uczuć, troski i zrozumienia, które miały zbudować świat na nowo.
Kończy się II Wojna Światowa, a w Polsce zaczyna się czas powojennej odbudowy i podnoszenia kraju z gruzów. Porucznik Szczepan Andryszek, służący podczas wojny w Wojsku Polskim pod rozkazami Sowietów, zostaje funkcjonariuszem podległym Urzędowi Bezpieczeństwa. Przez przełożonych zostaje...